Peru-day...

Nou... vandaag is dus Peru-dag, dag van de onafhankelijkheid en nationale feestdag. Jeremy (docent, woont in hetzelfde complex) en ik gingen dus vol goede moed richting Plaza de Indepencia, waar er rond 10u in de ochtend een grote parade zou zijn (volgens een jongen die we een dag eerder in de supermarkt hadden ontmoet). 
Nou, geen hond te bekennen... dus wij waren nogal teleurgesteld. 
Mensen uit Arequipa blijken niet zo'n feeling te hebben met Peru perse, maar zijn des te meer trots op hun eigen stad. Blijkbaar is in het verleden zelfs sprake geweest dat ze een eigen land wilden worden... so that explains. 15 Augustus is het Arequipa-dag en daarom zijn er de hele maand augustus allerlei festiviteiten. Dat zal dus veel grootser gevierd worden. Ik hoop het echt, want dit was om te huilen. Ik was veel enthousiaster voor Peru-dag dan de meeste Arequipenas. 

Jeremy en ik besloten om dan maar naar een prachtig park te gaan, genaamd Selva Alegre. Was snoezig, veel mooie bloemen, bomen en stelletjes die elkaar het hof maakten. Gaaf uitzicht ook over de stad. 

Vanavond had ik een afspraak met Jhonatan (van de avond ervoor), in de hoop dat hij me deze keer wel zou trakteren op diner of drankjes. Vol goede hoop gingen we wandelen door de stad en bij een Italiaans restaurant neergestreken. De pizza was totaal niet Italiaans (ze stoppen suiker in het deeg, ieeeuww), dus beter om bij de Peruaanse gerechten te blijven. Al snel bleek dat hij slechts 15 Soles bij zich had (hij had niet gedacht dat we zouden gaan dineren, ook al hadden we om 17u afgesproken). Denken ze soms dat je leeft van lucht ofzo? Dus ik mocht weer sugar mama spelen. Een ding wist ik wel na afloop: ik ben helemaal klaar met die bricheros!