Raften op de Rio Chile

In een land als Peru zijn er vele mogelijkheden om je te amuseren. Of je nu van cultuur, natuur, lekker eten, dansen, muziek of avontuur houdt. Met zo'n verscheidenheid is het lastig kiezen. Vandaar dat ik liever van alles wat proef en mee kan maken.

Toen op een dag vriendinnen/collega's van Brittany vroegen aan mij of ik zin had om mee te gaan raften had ik geen enkel moment nodig om na te denken. Dat werd een volmondig 'YES, I'D LOVE TO!!'  Zo gezegd, zo gedaan... Ik had al wat ervaring opgedaan met raften en vanaf de allereerste keer was ik al gek op deze wildwateractiviteit. Dat was overigens als 11-jarig meisje op een woest kolkende rivier in Quebec, Canada. Wat een fantastische ervaring was dat! Daarna was ik niet meer te stoppen. Ik heb ook geraft toen ik we met de hele familie terug gingen naar Canada, maar toen naar het westen in British Columbia. Nog een andere keer was toen ik op een summercamp werkte in de USA.

Nu was het dus in Peru en wel met grandioos gezellige meiden. Het waren vooral meiden uit Australië (Jessica, Grace, Jemma en Leah) en uit Nieuw-Zeeland (Lauren). Allemaal werkzaam bij Brittany, dus we hadden het getroffen met zulke leuke collega's.

Het raften was ge-wel-dig! Wat een lol hebben we gehad. Vooral ook tussendoor met het gooien van algen. Klinkt heel kinderachtig, maar het was zo hilarisch. Daarnaast zat ik met Leah in de boot en we hadden een lekker ding als instructor (hij had hele gespierde armen). Het was nog maar een broekie van 21 jaar, maar hij zag er veel ouder uit. Zijn naam was Italo en had Italiaans bloed, gemengd met wellicht wat Peruaans bloed. Ik moest wel gniffelen toen hij mij na afloop een briefje toestopte met zijn telefoonnummer. Ik wist niet zo goed wat ik daar mee aanmoest. Hij was toch wel echt veels te jong voor mij, haha. Later ben ik hem nog tegengekomen in de disco 'Forum'. Wat een giller.