Condors spotten in Colca Canyon

Ongeveer 4 uur verwijderd van Arequipa kun je verwonderd raken door de magie van Colca Canyon. Ik had al allerlei verhalen gehoord over deze plek, maar nu moest ik het toch echt met eigen ogen zien. De Colca Canyon is meer dan 2 keer zo diep als de Grand Canyon in de U.S.A.
In deze machtig mooie canyon vliegen condors rond (deze' big birds' van Zuid-Amerika zijn met een vleugelspanwijdte van 3 meter zeer indrukwekkend om te zien). Het zijn aaseters, dus ze hebben geen veren op hun hoofd en buik. Beetje gek om te zien, maar ze hebben zeker hun eigen schoonheid.

Ik had me ingeschreven voor deze tour niet wetende dat ik een trekking tour zou gaan doen voor 8 uur op een enkele dag! Toen ik aan kwam zetten met mijn rugtas en kleine handbagage koffer keek de reisleiding mij nogal verbaasd aan. Ze vroegen of ik zeker wist dat ik dat mee wilde nemen...
Zo blijkt maar weer hoe handig het is als je je talen goed spreekt en alles voor 100% kan verstaan tijdens het boeken van een trip. Dat is helaas nog niet het geval voor mijn Spaans, dus zo kwam ik voor de verrassing dat ik mijn koffer zelf de berg op en af zou moeten slepen... No way Jose!
Haha, de conclusie kon worden getrokken dat ik (nog) geen doorgewinterde backpacker (mochilera) ben. Gelukkig kon ik mijn koffer achterlaten in de bus. Alleen de 'bare essentials' konden mee in de rugtas en mijn warme deken, pyjama etc. moest ik achterlaten. Echt back to basics dus.

Wat een avontuur was het! We werden opgehaald rond 3 uur 's nachts en na een rit van 4 uur werden we gedropt in het plaatsje Chivay waar we ontbijt kregen. Peruanen drinken vaak een warme quinoa-appeldrank. Lekker en voedzaam! Naast witte triangelbroodjes met jam kon je ook kiezen voor pannenkoeken of scrambled eggs tegen een klein extra tarief. Er lagen ook cocabladeren die je in heet water kon doen als thee; dit is een goede remedie tegen hoogteziekte. Na het ontbijt gingen we verder naar de plek waar de condors te zien zijn. Het is lastig om een goede foto te nemen van de condors, maar het was zeker indrukwekkend om te zien hoe ze rondzweven.
Toen was het tijd om verder te gaan naar het startpunt van onze trekking tour. Rond 9:45u 's morgens vertrokken we vol goede moed.
Wat hadden we een geweldig leuke groep! Antonio en Clara uit Spanje, Karen en Omar uit Peru, Thibault en Justine uit Frankrijk, Andreas uit Duitsland en Or uit Israel. Vladimir (Russische naam, maar was Peruaans) was onze tourguide die ons met veel  enthousiasme op sleeptouw nam.
Hij wist enorm veel interessante verhalen te vertellen over flora, fauna, geologie en cultuur van Peru.
Ik stelde veel vragen aan hem, want ik vond het heel boeiend. Hij sprak gelukkig ook goed Engels naast Spaans en Quechua.

De wandeling naar de oasis van Sangalle was niet een gemakkelijke, maar wat waren we blij toen we eenmaal aankwamen rond 18:00u 's avonds! In de middag hadden we gelukkig een stop hoog in de bergen, waar we soep vooraf en rijst, friet en lomo saltado (rundvlees met ui en tomaat) kregen.
Die break was echt nodig om even de batterij weer te opladen. Clara was een geweldig leuke meid uit het zuiden van Spanje (Cadiz) en wij hadden hetzelfde wandeltempo. Ik vroeg haar of ze flamenco kon dansen en ze zei van ja, dus ik moet haar natuurlijk opzoeken en de flamenco leren dansen :-)
Op een gegeven moment waren de echte cabra de montanas (berggeiten) ons al ver vooruit gesneld en bleven wij achter met Vladimir of alleen. Op het eind waren we gebroken en waren we bijna verdwaald, maar godzijdank kwam Vladimir ons weer ophalen. Het zingen van liedjes in Engels en Spaans hield ons op de been. Wat waren we blij toen we de oase hadden bereikt in de vallei!

Na een welverdiend diner was er tijd om te chillen. Onder het genot van reggaeton/salsa/Latino- muziek zongen we luidkeels mee met 'Despacito'. Mijn onderlichaam kon niet meer, maar gelukkig kon de bovenkant nog wel swingen, haha. Wat een lol hadden we. De betekenis van sommige reggaetonteksten wil je liever niet vertaald hebben uit het Spaans, maar is wel goed voor je vocabulaire ;-P

De volgende ochtend zouden de echte diehards om 4 uur klaar moeten staan om de berg weer op te klimmen. Clara, Justine en ik hadden de puf niet meer, dus wat waren wij zeer dankbaar dat we een muildier (mula) omhoog konden nemen als taxi voor 60 Soles (ongeveer 20 US dollars). Het is ongelofelijk hoe sterk, snel en wendbaar die dieren zijn. In 2 uur tijd waren we van het diepste punt in de oase bovenaan de berg. Ze liepen op zeer smalle paden bezaaid met stenen. Een misstap en je kon zo het ravijn in verdwijnen en het niet overleven. Gelukkig zette ik die gedachte snel uit mijn hoofd en probeerde ik te genieten van het waanzinnige uitzicht en de ervaring.

Hierna was het tijd voor ontbijt en na het ontbijt hoefden we gelukkig niet meer veel te wandelen. Zere kuiten en overbelaste beenspieren waren hier zeer blij mee. Vervolgens was het tijd om naar de natuurlijke hotsprings te gaan, waar we even konden ontspannen en genieten van het heerlijke warme water. Andere highlights van onze Japanner-tour in de bus: het spotten van semi-wilde alpaca's en wilde vecuñas en uitzicht over de vulkanen (waarvan een actief is!). Zoveel gezien en gedaan in minder dan 48 uur tijd!!