Yura

24 september 2017 - Yura, Peru

Op een zondag hadden Jeremy en ik het plan gevat om op avontuur te gaan en wel naar Yura. Jeremy is een goede vriend van me, hij is een coole, grappige en zeer sportieve dude uit Nieuw-Zeeland.
Hij gaf ook Engelse les aan een taleninstituut (International English en dus niet Brittany), maar woonde in hetzelfde appartementencomplex. Jeremy was altijd in voor ontdekkingstochten in de omgeving. Zodoende kwam hij met het idee om de outskirts van Arequipa te bezichtigen. Yura ligt een uur verwijderd van La Ciudad Blanca (een combibustocht van een uur). Na ons avontuur in Yura begon ik hem vooral aan te spreken met 'cabra de montaña' oftewel berggeit, aangezien hij als een malle over smalle bergpaden gaat.

Het was dus al een avontuur om er te komen, maar het was het absoluut dubbel en dwars waard! Onderweg passeerden we een gigantische cementfabriek, waar veel van het bouwcement voor heel Peru levert. Vervolgens daal je af in een klein dal in een dorp. Bij eetgelegenheden en hete zwembaden (aguas calientes) moesten we uitstappen. Je kan kiezen om lekker te gaan poedelen in de hete heilzame wateren of je kiest voor de andere optie. Dat laatste is wat wij gedaan hebben!
Ons doel was om te wandelen naar de Capua watervallen (cataratas). Het was een heerlijke zonnige dag, zoals eigenlijk altijd in dit gebied. Vol goede moed klommen we een bergpad op om majestueuze vergezichten te kunnen zien. Er waren slechts weinig mensen, dus het was zo fijn om helemaal een met de natuur te kunnen zijn, zonder grote mensenmassa's en vieze uitlaatgassen (die je wel veel in de stad tegenkomt). Vanaf hier volg je het pad over droge, stoffige, desolate heuveltoppen totdat je afdaalt in een kleine groene vallei die een kloof wordt terwijl je afdaalt.

De watervallen zijn te vinden in de kloof, dus je gaat stroomopwaarts door de hoge en imposante wanden van de kloof, klimt over de rotsen en steekt de stroom over totdat je bij de waterval van de hoofdwaterval uitkomt (er zijn onderweg nog andere kleine watervallen, maar je moet door blijven gaan om de belangrijkste watervallen te bereiken). De waterval is hoog en spectaculair, en hoewel het een drukke plaats was terwijl we daar waren, was er voldoende gelegenheid om wat foto's te nemen en af ​​te koelen onder het vallende water. Uiteraard hadden we ook een lunchpakket meegenomen om de energievoorraden weer bij te vullen.

De wandeling duurde ongeveer anderhalf uur heen en dezelfde tijd ook weer terug. De laatste combibus zou rond 17:00u vertrekken, dus we moesten zeker niet te lang wachten om terug te keren naar Arequipa. Het was een heerlijk intensieve/sportieve, maar tegelijkertijd ontspannen dag.
Jeremy en ik waren het er over eens dat het een topdag was en we waren beiden blij dat we dit avontuur ondernomen hadden.

Foto’s

3 Reacties

  1. Pat:
    2 maart 2018
    Gaaf hoor! Wat een uitstapje. Zo mooi dochter, bergklimboots aan maaaaar wel rode nagellak op je nagels! Zo zie ik het graag. 💋😘
  2. Michelle:
    2 maart 2018
    Uiteraard lieve moeder ;-) Anders klopt het plaatje niet... haha
  3. Pauline Stokvis:
    2 maart 2018
    Leuk dat je je reisblog verder aan het schrijven bent! Sportief avontuur hoor, maar wel in stijl inderdaad;):)