Huacachina: een oase midden in de woestijn

Deze bijzondere plek bevat een lagune midden in heuvelachtige zandduinen en is een echte oase midden in de woestijn. Volgens de mythe is de lagune ontstaan toen een prinses haar kleding uittrok om te baden. Toen de prinses in haar spiegel zag dat ze bespied werd door een jager liet ze hem vallen, waarop de spiegel in de lagune veranderde. Aan het eind van de jaren 1940 groeide de lagune uit tot een van de meest exclusieve resorts van Peru, met palmbomen, zandduinen, geneeskrachtig water en een Europese sfeer. De geneeskrachtige werking van de lagune trekt nog altijd veel mensen, zo schijnt een modderbad goed te zijn tegen artrose en reuma en het zand rond de lagune zou heilzaam zijn voor mensen met astma en bronchitis. Je moet dus niet raar staan kijken als je in de duinen mensen tegenkomt die tot aan hun nek ingegraven zitten.

Wij zaten in een fantastisch mooi hotel ‘El Huacachinero’ met zwembad en uitzicht op de hoge zandduinen. Terwijl Pauline en Annelies in de middag gingen relaxen met een boek aan het zwembad zochten Anjo, Maaike en ik het avontuur op. Wij gingen de hort op met een doorgewinterde tourguide die ons meenam in zijn duinbuggy en met hoge snelheid dwars door de woestijn ging.
Wow, wat een adrenaline kwam daarbij vrij! Soms vroegen we ons af of we het er wel levend van af zouden brengen, maar gelukkig had hij al heel veel jaren ervaring en wist dus precies wat hij aan het doen was. Ook mochten we sandboarden van de hoge hellingen wat echt ook te gek was.
Op een gegeven moment ging de zon bijna onder en hadden we een fantastisch uitzicht over de ondergaande zon in de woestijn en als toetje zagen we de lagune. Dit had ik echt niet willen missen, wat een gave en onvergetelijke ervaring!

’s Avonds hebben we geflaneerd en gedineerd bij een van de restaurants die om de lagune heen liggen. Helaas viel het eten die avond erg tegen, werden we niet vriendelijk geholpen en stond de muziek veel te hard. Omdat de kwaliteit van het eten en de service zo belabberd waren had Pauline op een gegeven moment besloten om dan maar bij een ander restaurant een burger te halen, haha. Gelukkig was het ontbijt bij ons hotel wel top geregeld en hadden we ook nog geluncht bij een leuke tent ‘La casa de Bamboo’.